Narodziny Kopy

Nala miała od pewnego czasu bóle brzucha. Wciąż nie wiedziała, co to oznacza, a Simba nie miał czasu się nią zajmować, większość czasu spędzał na polowaniach. Nala wręcz tego nie cierpiała. Pewnego dnia, kiedy złapał ją silny skurcz, wołała Simbę w niebogłosy. Niewiedząc, co zrobić, poprosiła Kamę, swoją najlepszą przyjaciółkę, aby pobiegła do Rafikiego. Lwica posłusznie pobiegła do baobabu i wszystko wyjaśniła. Pawian był na miejscu po pięciu minutach. Podszedł do królowej i ujrzał małego lewka. Lwice nie mogły na patrzeć się na słodkiego księcia. Rafiki się uśmiechnął.
Rafiki : He, he, gratuluję królowo.
Nala : Kiedy ceremonia ?
Rafiki : Najlepiej teraz, potem nie będę miał czasu.
Nala : Trzeba tylko zawołać Simbę! SIMBA!
Simba przyszedł cały zdyszany.
Simba : Tak, kochanie? Och, to nasze lwiątko?
Powiedział, zauważając żółty kłębek puchu.
Nala : Tak, to chłopczyk! Rafiki mówi, że musimy teraz odbyć teraz ceremonię, bo później nie będzie miał czasu.
Rafiki : Idźcie już na szczyt. Ja zaraz przyniosę malucha. Właśnie, jak go nazwiecie?
Nala : Hmm...Kopa!
Simba : Dobra! Mój syn Kopa!
Rafiki wziął lwiątko w ręce i uniósł je wysoko w górę.
Oczywiście wiwaty itd.:

Po ceremonii, gwar ucichł. Lwy schowały się do jaskini. Nala z Simbą ( i oczywiście z Kopą) wybrali się na wieczorny spacer. Nala trzymała Kopę .

Simba : Och, Nala! Jak ten czas szybko leci, zanim się obejrzysz, Kopa będzie dorosłym i silnym lwem! Potem zostanie królem! Ach....

Nala : Tak...pamiętasz, jak zabrałeś mnie do dżungli? Było tak fajnie.....

Simba : Pokażę w przyszłości naszemu synkowi tę dżunglę. Kto wie, może i on zabierze do dżungli swą wybrankę....

Lew wskazał nagle na dżunglę.

Nala patrzyła na to wszystko z podziwem. Tyle lat tu przecieżnie była! Mały książe nawet nie pisnął słowem, tylko uśmiechał się co jakiś czas. Kiedy nastała północ, Kopa zasnął, a rodzice wrócili na Lwią Skałę.

***



Tymczasem na Złej Ziemi narodziła się lwiczka. Nuka patrzył z zaciekawieniem na siostrę. Ale nagle matka znikła mu z oczu. Po chwili wróciła z ciemnym lewkiem i położyła go na siostrę.

Nuka : Mamo, mam do ciebie pytanie, nawet dwa. Jak nazwiemy dawną Titanu i kto to?
Zira : Mała nazywa się Vitani i więcej nie wymawiaj tego imienia w mojej obecności! A ten lewek to Kovu, przyszły król!

Nuka : To ja miałem być królem, matko!

Ale Zira tylko rzuciła nim o ścianę i parsknęła.

Zira : Ty nie nadajesz się na godnego władzy! To zadanie dla silniejszych od ciebie!

Nuka jeszcze raz podszedł do kulących się w matkę lwiątek.

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~